Następna, po Castecie, pieśń o Irku :D

Nikodem15

Ciekawe, czy też wstawi na swojego Facebooka...

http://www.youtube.com/watch?v=ReYgb1I84UA

pavulon

buahahaha dobre! Lepsze niż oryginał Very Happy

antymocher666

haha dobre, chcemy więcej!!! Smile

Użyszkodnik

Słuchając tego utworu, zastanawiam się czy czasem tekstu nie pisał sam Irek Jeż - w końcu to jest tekst na miarę wielkiego poety, jakim niewątpliwie jest pan Superbohater prawnik (swoją drogą - kiedy fałszywym kontem na facebooku zadałem mu kilka pytań na które student pierwszego roku prawa odpowiedziałby bez problemu - zgłosił je gdzieś i odpowiedzi nie uzyskałem - przykre) i chujwikto. Myślę, że ten głęboki wiersz mógłby doskonale wyrażać jego ukryte pragnienia. Przyjrzyjmy się więc bliżej. Wiersz rozpoczyna apostrofa w języku angielskim, dzięki czemu odbiorca od samego początku powinien wyrażać zainteresowanie na temat tego, co chce mu się przekazać. Sama apostrofa jest również anaforą oraz epiforą, gdyż często powtarza się na początku oraz na końcu niektórych wersów - przywodzi to na myśl mantrę - oczywiste są więc nawiązania do religii wschodu (może ten Iras ma wszechstronne zainteresowania). Ostatecznie, apostrofa "hey you" powtórzona dwa razy ma też niejako charakter refrenu, co nadaje całemu utworowi muzyczny charakter. Następnie podmiot liryczny ujawnia się stwierdzając, że "ciągnę jeża fiut" (swoją drogą słowo "fiut" i "sut" występują także jako epifory) - wypowiedzi podmiotu lirycznego o podobnym charakterze (np. "liżę jego rów" i inne) podkreślają erotyczny charakter wiersza i być może wyrażać mogą także marzenia Irka Jeża - moje przypuszczenia podpieram faktem, że wobec "płyty Aniołowie" uprawiał masturbację mentalną, dlatego myślę że takie historie też mogą powodować erotyczne pobudzenie. W wierszu pojawia się też wyraz zachwytu wobec bogactwa osoby, o której mówi się w utworze - tutaj moim zdaniem także widać wkład Irka Jeża od strony lirycznej. Jeżeli chodzi o kwestie techniczne - kompozycja wiersza jest harmonijna i uporządkowana - wersy są na przemian siedmiosylabowe (bądź sporadycznie ośmiosylabowe) i czterosylabowe - widzę tutaj nieśmiały ukłon w stronę twórczości starożytnej bądź renesansowej, gdzie także dążono harmonijnego układu w wierszu - jeśli moja teoria jest prawdziwa, to niezły z pana Jeża Erudyta. Jeśli chodzi o rymy - mamy tutaj do czynienia z rymami krzyżowymi, niedokładnymi oraz, co w języku polskim rzadko spotykane męskimi (co być może ma podkreślić męskość lidera).
Panie Jeżu, prosimy o ujawnienie się!